رابطه بین ابعاد هویت با افکار خودکشی در سربازان ارتش

مقدمه: خودکشی پدیده‌ای چند وجهی است که عوامل متعدد روان شناختی، جامعه شناختی و فرهنگی در بروز آن نقش دارند. یکی از این عوامل، هویت است که دارای اهمیت ویژه‌ای در دوران نوجوانی و جوانی می‌باشد. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطه ابعاد هویت با افکار خودکشی در سربازان ارتش در مشهد و تعیین نقش پیش بینی کنندگی آن در این زمینه انجام شد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی بوده که در سال 1394 بر روی 361 سرباز به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای در شهر مشهد انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل مقیاس افکار خودکشی بک و پرسشنامه ابعاد هویت چیک و همکاران بود. جهت تحلیل داده‌های آماری از ضریب پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق، حاکی از آن بود که علی‌رغم رابطه منفی هر چهار بُعد هویت یعنی ابعاد هویت شخصی، اجتماعی، جمعی و ارتباطی، تنها دو بُعد هویت اجتماعی و ارتباطی دارای رابطه معنادار با افکار خودکشی بودند. به‌علاوه، نتایج نشان دادند که هویت اجتماعی به تنهایی قادر است به‌طور معناداری افکار خودکشی را پیش‌بینی کنند. بحث و نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در این راستا بتوان با آموزش خانواده‌ها و افراد، اقدامی در جهت کاهش افکار خودکشی برداشت.